جوشش
امشب آنقدر با خود کلنجار رفتم تا که چیزی نگویم و ننویسم ولی چه کنم که
((نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم )) روزگاری برای رسیدن به اهداف والای انسانی و فرهنگی ودینی قیام کردیم وچه آرمان هایی داشتیم که برایش مردان بزرگ فدا کردیم .مردانی که ریشه در همین خاک پاک داشتند و دارند /ریشه در زمین داشتند هم اکنون در قلب ها زندگی می کنند /مردانی که امروز را به فردایی روشن تر فروختند و دنیا را به آخرت . لذت را به عزت / قدرت را به مصلحت وخانواده را به مملکت.
آرمان هایی که برای دست یافتن به آنها هر کوچه و خیابان را می نگرم نام شخصی وکلمه پر افتخار شهید زینت بخش و تعریف گر اوست .آرمان هایی که زندگی مردی بزرگ برای دست یافتن به آنها صرف شد و دست آخر هم جام زهرش در دست گرفت و رفت تا آرمانش زنده بماند آرمان و هدفی که رنگین به به رنگ زیبای خون شهید شد . و امروز جوششم در روز خرداد است که چرا بعضی از دوستان کارهایی می کنند که اشک در چشم فرزند شهید حلقه گردد. چرا مردم را ملعبه دست خویش می سازند تا پایه های قدرت را در خاک میهن ریشه دهند و به فکر خدمت نباشند .و چرا می خواهند به بهای فرهنگ و ادب و اخلاق و انسانیت حرف خویش را بر کرسی دنیا بنشانند . چرا آنقدر مردم باید کم فکر نکنند که وقتی کسی فکر می کند غریب و بیگانه به نظر می رسد .چرا بعضی ها عدالت را در کوس شیطان می نوازند . چرا حسین و دین خدا که برای جاوید بودنش او را فدا کرد اروز وسیله فریب گشته و چرا طعم شیرین صندلی ریاست آنقدر به مزاق بعضی ها شیرین جلوه کرده که نمی توانند دست بردارند و کنار بروند باید بگویم این چیز ها جز امانت ملت نیست در دستان ما و هر چه زود تر امانت را باید پس دهیم شاید اگر ادامه یابد سلامت امانت در دستان ما دست خوش خیانت گردد . وقتی می گویند شما اشتباه کرده اید نباید به جای پذیرفتن اشتباه آنقدر بی ادبانه و گستاخانه کارهای بدی را تکرار کنیم که دیگر کسی به بد بودن آنها توجه نکند .در پایان ریس جمهور دهم باید بگویم که شما اگر روزی قرار شد کنار بروید به یاد داشته باشید که شما رییس سیاست اقتصاد فرهنگ و ادبیات هستید نباید اینها را برای ماندن هزینه کنید و فکر نکنید دیگر کسی نداریم برای هدف هامان فدا کنیم زیرا(پدری که دیروز در جهاد پیروز شد امروز فرزندی دارد در راه وفا)
| 